7 Ekim 2011 Cuma

Kaya

S: Yazarlık yaşamınızda büyük engellerle karşılaştınız mı?

Joyce Carol Oates: Büyük engellerle mi? Sanırım hayatımın her günü küçük engellerle karşılaşıyorum ben. Princeton'da bir yazar dostum var, adı John McPhee. O, her yazarın öğleden önce muhakkak mini bir sinir krizi geçirdiğini ama hayatına devam ettiğini söyler. Budur bence de. Her gün, bir tepeden yukarı doğru yuvarlamam gereken koca bir kaya gibi. Epey yol alıyorum, biraz aşağı yuvarlanıyor ve ben tepeye erişebileceğim umuduyla itmeyi sürdürüyorum. (...) Zihnimde sürekli başarısızlık var. Başarısızlık beni çeken de bir şey. Sık sık başarısızlığa dair yazıyorum; anlayabildiğim bir şey çünkü kendi hayatımda sürekli uzlaşmam gereken bir kavram. Işığa ya da aydınlanmaya ulaşmak için güç ve yaratıcılığa ihtiyaç olduğu hissi var bir yanda, ama bunun yanında bizi geriye çeken ve yenik düşüren, vazgeçme arzusu uyandıran bir karşı güç de mevcut. Sanırım ben, her gün bu ikisi ile mücadele ediyorum.

(Söyleşiye achievement.org adresinde mukim bir websitesinde rastladım, epey kapsamlı ve ilginç... Joyce Carol Oates, bu yıl da Nobel edebiyat ödülü almadı! Görselde Basquait; tepelerden yukarı koca kayalar yuvarlayan herkese selam olsun, kolay gelsin!)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder