Canıma kıydıktan iki gün sonra kendime burada bir iş buldum, pizzacıda. Pizzacının adı Kamikaze, pizza zincirinin bir halkası. Çalıştığım vardiyanın yöneticisi iyi biri bana kalırsa; kalabileceğim bir yer buldu, aynı dükkânda çalışan bir Almanın yanında. Öyle müthiş bir iş filan değil, ama şimdilik idare eder. Buraya gelince; bilemiyorum, yani eskiden ölümden-sonra-hayat-var-mı saçmalığına girdiklerinde ben hiç kafa yormazdım. Ama size şu kadarını söyleyebilirim; var olduğunu düşündüğümde bile sürekli radar gibi sinyal sesleri ve uzayda uçan insanlar hayal ederdim. Şimdi buradayım ve bilemiyorum, daha çok Tel Aviv’i anımsatıyor burası bana. Oda arkadaşım, Alman olan, buranın Frankfurt’a benzediğini söylüyor.
Frankfurt da berbat bir yer anlaşılan.
(Etgar Keret, Tanrı Olmak İsteyen Otobüs Şoförü'nde yer alan Kneller'ın Mutlu Kampı öyküsünde öte dünyayı kurguluyor. Çeviri, Avi Pardo. Bu cephede bir sürprizimiz var, yakında!)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder